Będąc dzieckiem zarysowywałem tony papieru, który z biura przynosiła mi moja Mama. Były to kilometrowe wstęgi z perforacją po bokach. Urywało się taką i kopiowało obrazki z książeczek.
Na początku na podświetlonej szybie a potem po prostu patrząc i przerysowując. Potem męczyłem swoje przyszywane ciotki gdy do nas przychodziły i pokazywałem im swoje nowe rysunki. A one zawsze miały dla mnie mnóstwo pochwał. Było to kluczowe bo miałem po co tworzyć kolejne obrazki. Tak to się zaczęło.

Kiedy miałem zaledwie parę lat, nauczyłem się operować nożyczkami. Zoperowałem misia, a potem pomagałem mojemu Ojcu wycinać ręcznie elementy z folii samoprzylepnej i w ten sposób zacząłem robić reklamy. Swój pierwszy samodzielny szyld z folii na blasze ocynkowanej zrobiłem mając 18 lat – wciąż jeszcze bez udziału komputera. Wszystko przeliczane i skalowane ręcznie za pomocą – uwaga uwaga – matematyki. Tak… ona się czasem przydaje ;-). Nawet artystom. W ten sposób zaczęła się moja przygoda z reklamą. Bardzo dla mnie ciekawe jest to, że ta reklama utworzona w 1999 r., dzisiaj t.j. W 2018 r. wisi jeszcze nad sklepem. To już przecież 19 lat! Może dlatego, że na reklamę prawie w ogóle nie pada bezpośrednie światło słoneczne a użyta folia była naprawdę dobra (ORACAL jakby ktoś pytał). Całość jest jeszcze w całkiem dobrym stanie.

Gdy poszedłem do liceum plastycznego myślałem, że będę artystą malarzem. Ale chyba na drugim roku jeden z nauczycieli wylał nam wszystkim na głowy kubeł zimnej wody mówiąc „wiecie, że najprawdopodobniej żaden z Was nie będzie artystą malarzem. Wylądujecie w agencjach reklamowych albo jako ekspedienci w supermarketach”. Ale by się teraz zdziwił ;-P.

Potem były studia gdzie najwyraźniej chciano zniechęcić mnie do malarstwa mówiąc co można malować i jak należy to robić. Tysiące „reguł”, które miały poprawić moje prace, a które zabijały artyzm i radość tworzenia (zaś w historii sztuki były notorycznie łamane przez mistrzów pędzla). Dopiero gdy przeczytałem, iż malarz i rysownik – Boris Vallejo powiedział kiedyś, że – znając zasady masz prawo je świadomie łamać – (czy jakoś tak to było). Wtedy dopiero odzyskałem radość tworzenia i już nikt nie mógł mi zabronić malować tego co chciałem i tak jak chciałem.

Po studiach długo pracowałem jako grafik komputerowy. Projektowałem wszystkie rodzaje druków oraz grafiki na potrzeby internetu. Było tego naprawdę dużo. W międzyczasie założyłem własne studio graficzne, w którym realizowałem przeróżne projekty graficzne na potrzeby reklamy i internetu.

Następnie pracowałem na etacie jako handlowiec, tworząc rysunki i grafiki przede wszystkim dla przyjemności i do swoich projektów książkowych. Od czasu do czasu tworzyłem też ilustracje na zlecenie. Takie rozwiązanie dawało mi spokój ducha i trochę czasu na własne przedsięwzięcia niekomercyjne, którymi się pasjonowałem.